در خودروهای انژکتوری دهه ۱۹۸۰، به منظور دستیابی به جرقه سالم در دور موتور بالاتر و تحت ضریب تراکم بیشتر پیشرانهها، بر تعداد کوئلهای آنها افزوده شد. از این رو کوئل دوبل یا دو یک کویل مجزا برای هر دو سیلندر توسعه یافت که وظیفه هر یک از آنها تامین جرقه مورد نیاز برای یکی از دو سیلندر متناظر بود. در نتیجه بهعنوان مثال یک موتور ۴ سیلندر با سیستم جرقه کویل دوبل، دارای دو کوئل (۲ کوئل برای ۴ سیلندر) بود. این نوع طراحی کوئل در سیستم جرقه در خودروهایی چون پراید انژکتوری و پژو ۴۰۵ انژکتوری که از ECU بهره میگیرند، دیده میشود.
نقد و بررسیها0
هنوز بررسیای ثبت نشده است.