در اولین نمونه خودروها تا حدود دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی، کویل به عنوان یک ترانس افزاینده بیرونی، به عنوان یک واحد مجزا بر قسمتی از خودرو (معمولا روی پیشرانه یا گلگیر) نصب میشد. این واحد پس از دریافت ولتاژ تقریبی ۶ یا ۱۲ ولت DC باتری خودرو، آن را به ولتاژ خروجی نزدیک به ۱۰ تا ۱۵ هزار ولت افزایش میداد و سپس آن را به بخش تقسیم جرقه یا به اصطلاح دلکو منتقل میکرد تا پس از تقسیم روانه شمع متناظر شود.
نقد و بررسیها0
هنوز بررسیای ثبت نشده است.